© Rootsville.eu

Hookrock Indoor
Festival
Zaal Terlogt Diepenbeek
(11-03-2023)
reporter & photo credits: Freddie


info organisatie: Hookrock
info bands:
Georgina Peach & The Savoys (NL) - Lynn & The Rattleshakes (NL) - Little Victor ft. CC Jerome (US/NL)

© Rootsville 2023


Maart en zo wordt het stilaan echt tijd om aan de Festivals te beginnen. In januari was er al het startschot bij onze noorderburen met 'Scheldeblues' (festival report) in Vlissingen en trokken we begin februari richting West-Vlaamse Tielt voor de helaas allerlaatste 'Patersdreef' (festival report). Bij Hookrock Diepenbeek trekken ze deze zomer resoluut terug voor een festivaltent maar maken we ons eerst nog op voor 'Hookrock Indoor'.

Ook voor de indoor editie van Hookrock keren ze terug naar het verleden en bevinden we ons zo terug in 'Zaal Terlogt'. Op de affiche staan naar gewoonte 3 bands en heeft de organisatie op het laatste moment nog enkele 'bokkensprongen' moeten uitvoeren door het spijtig genoeg wegvallen van Earl Jackson, shit happens. Onze tafel was weer politiek correct verdeeld tussen Walen, Vlamingen en Nederlanders. Het podium was er klaar voor en ook wij. L'union fait la force...en dit met Ivan Jacobs als 'MC' voor de avond.

Openen doen ze vanavond met de Nederlandse formatie 'Georgina Peach & The Savoys'. In 2018 kwam ik Georgina te ontdekken op 'Sjock' en moet ik eerlijk toegeven dat ik een beetje overdonderd was, toen nog als 'Georgina & The Orginators'. Een jaartje later werd de naam vervangen door 'Georgina & The Savoys' en brachten ze ook bij het gerenommeerde 'El Toro' label hun debuutalbum 'I'm On My Way' op de markt, en zo stonden ze ook op 'Gevarenwinkel'. Waarom al zo vlug iets veranderen dat bij aanvang goed was? Joost mag het weten. Dus vanavond staan Georgina en haar Savoys hier op 'Hookrock Indoor', so curiosity killed the cat, but satisfaction brought it back ;-)

Na de instrumentale opener kregen we Georgina meteen in volle actie op 'Palm Of Your Hand' en zo zitten we meteen ook bij de opener van het album 'I'm On My Way'. Op 'Early Times' kwamen vervolgens de blazers Mikkel v/d Meulen en Glenn Deveron al meteen het vuur aan de lont te steken van wat een explosieve rhythm 'n blues cocktail zou gaan worden. De rest van de band bestaat uit Jerome van Casteren, Colly Fransen, Sander Elderkamp en onze eigenste Jan Vermeulen.

Rhythm 'n Blues met een hoge dosis rock 'n roll en een snuifje ska, helemaal mijn ding en dus kon ik me volledig verdiepen op nummers als 'I'm On My Way' en 'The Lonely One'. Of we ook van reggea houden? Yep, smijt maar alles in deze melting pot met het heerlijke 'Perfidia'. Een latin song van Alberto Domínguez (1911–1975) maar door Phyllis Dillon (1944-2004) in 1967 van een heerlijk reggea jasje voorzien. Vanavond is Georgina Peach hier de ster.

In 1964 bracht Gloria Jones 'Tainted Love' uit. Hier wordt voor dit nummer enige assistentie van dansers gevraagd. Prachtig gebracht, like taking candy from a baby waarna we werden verwend met een paar met ska geïnfiltreerde nummers als 'I Don't Know' en 'What A man'. Wij dachten toen al van what a woman! Tijd om ook de rock 'n roll los te laten hier in zaal 'Terlogt' met 'Hole in My Pocket'. Op het op gospel aangedreven 'God's Trying' konden enkele aanwezigen zich niet meer houden en begonnen aan een 'Stroll', maar dan wel eentje op speed. Praise the Lord! Als kers op de taart kregen we nog een stukje echte soul met 'Money...That's What I Want'.

Uiteraard kon de avond zo maar niet gewoon verder gaan en een 'encore' was hier zeker en vast op zijn plaats. Georgina perste nog een laatste keer alles uit de longen in een medley met 'Honey Hush' en 'Hi Ho Silver. Wij antwoorden dan maar 'Hi Ho Georgina Peach & The Savoys'.


De volgende band voor vanavond zijn 'Lynn & The Rattleshakes' en zo zitten we bij het rockabilly gedeelte. Deze band werd opgericht in 2018 en  bestaat uit Lynn (Anne-Linde van de Veen – contrabas), Dion Vluggen (gitaar), Willem van Veen (gitaar) en Fred Bonthuis (drums). De band werd sterk beïnvloed door artiesten uit de jaren vijftig. Music is the name, rockabilly the game.

De blues adepten hier aanwezig, ik hoor ze al zeggen 'Huh Rockabilly' maar er is een gezegde hier in ons landje dat zegt, verandering van spijs doet eten. Stiekem was ik al naar de play-list gaan kijken van deze 'Lynn & The Rattleshakes' en zag dat Lynn en haar shakes een uitstekende selectie van nummers op papier hadden staan. Trouwens met Georgina Peach hadden we ook fun met z'n allen.

Nummers als 'Choke' of 'Middle Of The Night' dat was voor de bluesliefhebbers nog wat grasduinen in de hersenen maar vanaf 'I Got Life' van Nina Simone konden we met z'n allen wel gaan meezingen. Zeker ook het prachtig vertolkte 'St-James Infirmary'. Willem en Dion leverde prachtig werk naast Lynn en haar dogging bass, aangestuurd door de drumbeats van Fred, neeje niet Right Said Fred. En toen...toens ging het licht uit en met alleen de spots van den Aldi is de sfeer heel wat minder, buiten de GSM's gerekend dan wel.

Wij gaven dan de focus op de songs en met 'Summertime Blues' en 'I've Got A Woman' van 'Brother Ray' zat dit wel snor. Even een cool down met Patsy Cline's 'Walking After Midnight' en met Buddy Holly's prachtige 'Fade Away' zaten we terug in de 50-ties. Uit Imelda May's opmars ten ttijde van 'Johnny Got A Boom Boom' gingen ook 'Lynn & The Rattleshakes' het steviger aanpakken.

Hun versie van 'Route 66' deden dan weer het gemis van Earl Jackson verdwijnen en voor de blues liefhebbers kregen we dan 'Hound Dog' van Willie Mea 'Big Mama' Thorton uit 1953. Helemaal te gek werd het dan Little Richard's 'Rip It Up' en met Wanda Jackson al kreeg 'Let's Have A Party' een onverwacht einde. Hoewel de vraag er wel was, werd het geen bisser? Er stond ook geen op de playlist :-), en zo werden de wapens dan maar neergelegd.

Om deze editie af te sluiten moeten we rekenen op Little Victor, een Amerikaans silde gitarist met Italiaanse roots. Victor, de Salvator Dali van de blues, heeft in de jaren tachtig zijn jeugd doorgebracht in Memphis waar hij nog de originele blues scene meemaakte. In 1981 richtte hij op 14 jarige leeftijd zijn eerste bandje op. Hij speelde samen met RL Burnside, The Hound Dog Taylor Tribute Band, Big Joe Louis, Little George Sueref, Hubert Sumlin en vele anderen. Heden ten dage is Little Victor, de hoeder van de 'old school down home' blues, zijn (slide) gitaar techniek is soepel, virtuoos en authentiek.

Het is vooral de samenwerking met zijn jeugdidool Louisiana Red, die duurde van 2005 tot de dood van Red in 2012, die hem wereldwijd respect en bekendheid bezorgde. Uit deze samenwerking met Louisiana Red ontsproot in 2009 de fantastische CD 'Back To The Black Bayou' die beide heren vele prijzen en nominaties opleverde. In 2018 bracht 'Little Victor' het album 'DeLuxe Lo-Fi' op de markt, wat voor mij destijds een aanrader was.

De laatste maal dat ik 'Little Victor' aan het werk zag was op de 16de editie 'Blues in Schoten' van 2018. Toen aan zijn zijde Shakedown Tim & zijn Rhythm Revue. Vandaag staan CC Jerome en zijn band hem tot beschikking wat zo ook zou zijn geweest moest Earl Jackson het niet aan zijne tikker hebben gekregen. Onze Jakke mocht geen bas spelen want Little Victor zou en moest een contrabas aan zijn zijde hebben. Gelukkig was er Glenn.

Eerst was het nog wachten op de technicus aan de PA. Geen kat die wist waar hij zat, was hij op bezoek bij 'Mama Say' die van de lekkere Cambodjaanse noedels? Eindelijk was hij er en kon 'Little Victor' aan zijn boogie's beginnen, en daar was 'This Big Road' een mooi voorbeeld van.

Met nummers als 'Run, Walk and Crawl' en 'Black Bayou' voelden we ons in een of andere donkere juke joint, de boogie deed de rest. Toen Little Victor enige interactie vroeg aan de aanwezigen voor het nummer 'Shake Your Boogie' was er toch enigeenige terughoudendheid. Was er de eentonigheid?, was er het jam gevoel?, ik weet het niet maar de interesse begon enigszins weg te ebben. Een sleepless night daar waren we niet aan toe mede door de aanvoer van Cristallekes...we're going away baby.

Volgend weekend trekken we even de grenzen over richting 'zuiden van Nederland' waar in Heerlen al de 25ste editie doorgaat van de 'Southern Bluesnight'.

affirmatief...